«به نام خداوند واحدی که تام نشود با او هیچ عدد ناقصی»
آغاز کلمه ای شیرین و مرحله سخت هر اتفاق ...بر عکس پایان که در بیشتر اوقات ساده بوده و هست.( البته هیچ چیز مطلق نیست و احساسات این دو کلمه میتونن جابه جا بشن).
اکنون نوشتن من در د نیای مجازی با کلنجارهای زیاد ذهنی برای نوشتن یا ننوشتن شروع شد. البته تشویقها و کمک همه جانبه یکی از دوستان خوبم در تهیه این وبلاگ را که برگ سبزیست تحفه منه حقیر، نمیتوان نادیده گرفت و همینجا قدردانی میکنم از ایشون (حسین عزیز) و لطف بیکرانی که به من و نوشته های من دارد.
قلم نعمت بزرگیه که وقتی توی دستت گرفتی باید بدونی چه چیزیو باهاش حک میکنی. قراره ا ز این پس ، هر ا ز گاهی از سخنان دل نقاشی ک نیم. هر چند عقل، دست دل در دست دارد.......
تقریبا تمام تلاشمو برای ننوشتن کردم. توی ذهنم سکوت چند ساله قلمم زیباتر بود. اما.... آه از قلمی که سکوت کنه....
امیدوارم اینجا گنجینه ای باشه برای بیان پرواز احساسات بی بال و پر، هبوط درونیات تلخ و شیرین ، موج اندیشه های شکسته ذهن درگیر و خاطرات خاکستری دختری که سعی میکنه نگاهش به دنیا مثل خود دنیا بیرحم نباشه و تلاش میکنه تا سالم و ساده و جاری مثل آب زندگی کنه (هر چند گاهی مجبور شده خلاف جهت آب شنا کنه).
توی دنیای واقعی زیاد اهل درد دل نبودم و نیستم. با دقدغه های زیادی که دارم نوشتنو شروع کردم و بیشتر سعی میکنم افکار و درگیریهای روزمره ای که یا برام لذت بخشه یا ذهنمو مشوش میکنه به تصویر بکشم. قراره به دست نوشته هایی که ممکن بود تا ابد توی کتابخانه اتاقم مدفون بشه اجازه بدم توی دنیای مجازی خود نمایی کنن. و به قول مولانا "سرمن از ناله من دور نیست".
تلاش میکنم با قلمی که بغض میکنه اما نمیشکنه بنویسم آنچه که ارزش خوندن داشته باشه و در این کشکول به یادگار بگذارم و تقدیم کنم به آنان که می خوانند و مینویسند آنچه را که باید...
الهی...نمیتوانیم که این کار بی تو به سر بریم.
مبارک باشه منزل نو
این چن تا حرفت رو خیلی دوست داشتم:
"دختری که سعی میکنه نگاهش به دنیا مثل خود دنیا بیرحم نباشه..."
"تلاش میکنم با قلمی که بغض میکنه اما نمیشکنه بنویسم..."
مرسی .این قلم اگه مینویسه به خاطر لطف شماست.
مبارکا باشه :دی
چرا ندای عزیز اینجا نداره :دی ؟
ممنونم عزیزم.ندای عزیز توی قلبمون داریم
بنده حلول ایشون
رو هم توو این وبلاگ تبریک میگم.
دست ندا درد نکنه که اینقدر به سلایق من احترام میذاره
چه خوب.منم منتظر تشزیف این آیکون بودم.
سلااااام یاسی جونی خوبی خانمی؟
تبریک میگم و ممنونم بابت وجودت و اجازه همراهیت به ما...
امیدوارم که همیشه شاد و خندون باشی
ممنونم مهتاب جان.بودن در کنار شما دوستان شادی و بهم هدیه داده.مرسی از اومدنت.
سلام یاسی
دست به قلم شدن و دغدغه نوشتن پیدا کردن اتفاق مبارکی در زندگی آدماست. در این میان قالب متفاوت وبلاگت و خط نستعلیق و نحوه نوشتنت بهاریه جالبیه. و سال نکو رو هم از بهارش می سنجند.
موسیقی هم که عالیه. قوی شوع کردی. ایشالا قوی بمونی.
یه پیشنهاد: فاصله خطوط رو کمی بیشتر کن تا خواندن متنت چشم نواز باشه و لذت بخش.
مرسی از حضورت و انرزی که دادی و ممنون از نظر پر محبتت.خط نستعلیق قشنگه ولی هنوز باهاش راه نیافتادم.امیدوارم ایرادهایی که داره رو به بزرگیه خودتون ببخشید.
واااای . حالی دادی ما را جیگر
فدای تو گل مهربونم بشم.مرسی عزیزم که هستی.
از همه دوستان خوبم به خاطر بودنشون ممنونم.عذر خواهی میکنم به خاطر فاصله کمه بین کلمات.چون دلم نمیخواست چشم نازنینتون اذیت بشه اینبار فونت رو تا اطلاع ثانوی عوض کردم.
سلام یاسی جون
تولد وبلاگت رو تبریک میگم و امیدوارم که چرخش واست بچرخه من همیشه کامنت های انرژی بخش و صمیمی تو رو تو وبلاگ حسین خیلی دوست داشتم و خوشحالم که سورسشو پیدا کردم. برات بهترینها رو آرزو دارم عسلم
ممنون عزیزم.خیلی لطف کردی.ایشالا که لایق این همه محبت باشم.
به یاسی گل!
ایشالا به سلامتی.
موفق باشی عزیزم
1دنیا تشکر از این همه مهرو صفا.