قلم فریاد و این کشکول مأوایش شکست آفاق و شد مهجور،آوایش
درباره من
قلم فریاد و این کشکول مأوایش
شکست آفاق و شد مهجور،آوایش
به حقی گفته را چون نیست مستور
گهی محفوظ ،گهی محظور،آثارش
چو لغزیدن گرفت در دست هوشیار
درون رسوا شد و مخمور،خَمارش
ادامه...
یاسی میشه بگی این "تو" کیه میبینم که ماشاله همه یه "تو" دران فقط سر خودم بی کلاه مونده
راستش از این «تو» حرف زدن خیلی سخته.خیلییییی خوشکله خیلییییی مهربونه .خوبیش اینه که «تو» من با «تو » حسین و همه یکیه حسین الان ایکونه استادِ جو سازیِ بامرام شدی
یاسی میشه بگی این "تو" کیه
میبینم که ماشاله همه یه "تو" دران
فقط سر خودم بی کلاه مونده
راستش از این «تو» حرف زدن خیلی سخته.خیلییییی خوشکله خیلییییی مهربونه .خوبیش اینه که «تو» من با «تو » حسین و همه یکیه
حسین الان ایکونه استادِ جو سازیِ بامرام شدی
دران = دارن
حواس نمیزارن واسه آدم که
قربونت حسین جون.
یاسی جوون سلاام...
مفهوم شعرت رو دوست داشتم دوستم.
سلام عزیزم.مرسی از لطفت
سلام!
وبلاگ خیلی قشنگی داری !
از بست همه تویی خیلی خوشم آومد !
من شما رو لینک کردم اگه شما هم دوست داشتی....
موفق باشی
ممنون شما لطف داری.
لینک شدید
همه تویی به هر چه بنگرم تویی .....
این یعنی بی نیازی از هر چیز و هر کس .
قشنگ بوود .
میدونم اینو به خوبی حس میکنی فاطی جون .
یاسی جون خوشبحالت که می تونی اینقدر قشنگ احساستو تو کلمات جاری کنی
بلی جون ممنون .تو هم زیبا مینویسی .من از نوشته هات انرژی میگیرم.